Ω! Έλατο
Κάθε χρόνο το Χειμώνα
τα έλατα δεν μένουν μόνα.
Χέρια μεγάλα και μικρά
τους στολίζουν τα κλαδιά.
Μπάλες βάζουν και λαμπιόνια
και πολύχρωμα κορδόνια.
Τα ελατάκια στολισμένα,
άστρα μοιάζουν φωτισμένα.
*****************************************
Άγια Νύχτα
Άγια Νύχτα
Όλα ακίνητα ας μείνουν.
Χρόνε σταμάτα ένα λεπτό.
Άκου παιδάκι, άκου πουλάκι,
κάτι συμβαίνει στον κόσμο αυτό.
Τούτη τη νύχτα κάτι θα γίνει,
ένα μωράκι θα γεννηθεί.
Ο ερχομός Του ελπίδα δίνει
κι όποιος κρυώνει θα ζεσταθεί.
..............................
Wiener Sängerknaben - Stille Nacht (official Lyric Video)
Μικρός τυμπανιστής
Εγώ το τύμπανό μου μόνο κρατώ
τα κάλαντα να παίξω για το Χριστό.
Δεν έχω κουβέρτα να Τον ζεστάνει
η μεγάλη μου αγάπη όμως Του φτάνει.
Χριστός γεννήθηκε στην άκρη της Γης
έλα μαζί μου κι εσύ να δεις
Έλα να Tου τραγουδήσουμε παρέα
αυτή η βραδιά είναι τόσο ωραία!
..................
Ζουζούνια - Ο Μικρός Τυμπανιστής (Official)
Το κοριτσάκι με τα σπίρτα.
(διασκευή του παραμυθιού του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν )
 |
| Xανς Κρίστιαν Άντερσεν (Δανία) |
Πρόσωπα: Αφηγητές, κοριτσάκι, γιαγιά, περαστικοί
Μουσική (μπαινοβγαίνουν οι περαστικοί με ψώνια στα χέρια τους καλοντυμένοι, χωρίς να δίνουν σημασία στο κοριτσάκι)
Αφηγητής 1: Παραμονή Πρωτοχρονιάς, πριν από κάποια χρόνια και πριν ο δείκτης δώδεκα, να δείξει στα ρολόγια, σε μία πόλη όμορφη, με μαγαζιά και σπίτια, το χιόνι έπεφτε απαλά και ομόρφαινε τη νύχτα.
Αφηγητής 2: Στα τελευταία ψώνια τους να κι οι περαστικοί, που προσπερνούν αδιάφορα μια μικρή φτωχή. Ένα κορίτσι είναι μικρό, που ψάχνει να πουλήσει τα σπίρτα στους περαστικούς και κάτι να κερδίσει.
Κοριτσάκι: Σπίρτα μεγάλα και γερά, πολύ φθηνά πουλάω, πάρτε, καλό να κάνετε σε μένα, που πεινάω.
Περαστικός 1 : Που βρέθηκες, καλέ εσύ, μέσα σε κρύο τόσο;
Περαστικός 2: Φεύγω στο σπίτι βιαστικά, τρέχω να μην παγώσω!
Κοριτσάκι: Σταθείτε, σας παρακαλώ, πάρτε σπίρτα από ‘μένα, στα τόσα σπίρτα που κρατώ, δεν πούλησα κανένα.
Περαστικός 3: Αχ! Κοίτα ένα κακόμοιρο, ένα κορίτσι πράμα, που ζητιανεύει ζεστασιά κι αναζητά ένα θαύμα! Πάρε τα χρήματα αυτά, μην είσαι άλλο στο χιόνι, στο σπίτι σου γύρνα μικρή, σε λίγο πια νυχτώνει.
Κοριτσάκι: Κυρία, σας ευχαριστώ, δώρο πολύ μεγάλο. Όμως, στο σπίτι δεν γυρνώ θα μείνω έξω κι άλλο. Γιατί μου το΄πε ο μπαμπάς, όλα αν δεν τα πουλήσω, στο σπίτι, να μην το σκεφτώ καθόλου, να γυρίσω.
Περαστικός 4: Ζητιάνους γέμισε η αγορά, αμάν πια, δεν μπορούμε τα ψώνια μας, τα γιορτινά, μόνοι μας να χαρούμε; Φύγε, λοιπόν, κουνήσου πια,χάσου από μπροστά μου, άσε με μόνο μου εδώ, με τα προβλήματά μου.
Κοριτσάκι: Δεν θα΄θελα να΄μαι φτωχή, ούτε και να κρυώνω, ούτε και με περαστικούς, απόψε, να μαλώνω. Θα ‘θελα μια ζεστή γωνιά, παπούτσια να φορέσω, τα πόδια μου παγώσανε, το κρύο πώς θα αντέξω;
Περαστικός 5: Τα σπίρτα μας τελείωσαν, δώσε μας δυο κουτιά, ν’ανάψουμε το τζάκι μας και δυο χρυσά κεριά. Να στολιστεί το σπίτι μας, πιο λαμπερό και φέτος, να υποδεχτούμε όμορφα, το νέο μας το έτος.
Κοριτσάκι: Πάρτε και σας ευχαριστώ να έχετε υγεία, είν’ ευλογία στη ζωή η τόση ευτυχία! Μου μείνανε τόσα κουτιά κι ο κόσμος λιγοστεύει, πάρτε καλέ μου κύριε το κρύο παραμονεύει.
Περαστικός 6: Άσε μας βρε κορίτσι μου να πάμε στη δουλειά μας παραμονή πρωτοχρονιάς μες στα τρεξίματά μας! Τράβα κι εσύ στο σπίτι σου, σε λίγο αλλάζει ο χρόνος! Υπάρχει αλήθεια άνθρωπος μια τέτοια νύχτα μόνος;
Αφηγητής 1: Υπάρχει! Το κορίτσι αυτό που μόνο του στο χιόνι, ελπίζει, κάνει όνειρα άλλο να μην παγώνει.
Μουσική-Αλλαγή
Αφηγητής 3: Η ώρα έτσι πέρναγε το κρύο απλωνόταν, τα σπίρτα ήταν στο κουτί κανείς δεν την σκεφτόταν. Κάθισε αργά σε μια γωνιά που ήταν γεμάτη χιόνι... Αχ! Ήταν τόσο σκοτεινά και ένιωθε τόσο μόνη! Τα δάχτυλά της πάγωναν... Τι άραγε να κάνει; Μήπως τα σπίρτα αν άναβε τα χέρια να ζεστάνει;
Αφηγητής 4: Πήρε απ΄το σπιρτόκουτο, κάπως διστακτικά, ένα σπίρτο και άναψε μ’ αυτό μικρή φωτιά. Μια σόμπα εμφανίστηκε μπροστά της αναμμένη, άπλωσε τα χεράκια της να ζεσταθεί η καημένη. Αλλά το σπίρτο έσβησε και η εικόνα εχάθη... Έμεινε μόνη της ξανά, χωρίς στοργή και χάδι.
Αφηγητής 1: Άναψε το επόμενο σπίρτο απ΄το κουτί, κι ευθύς μπροστά της έλαμψε εικόνα μαγική. Είδε μεγάλο πλούσιο και γιορτινό τραπέζι και μουσική μελωδική ξεκίνησε να παίζει. Το κοριτσάκι άπλωσε τα χέρια για να φάει, αχ πόσο θα ήθελε, άλλο να μην πεινάει!
Αφηγητής 3: Κι αυτή η εικόνα, σταδιακά, έφυγε από μπροστά της, σκοτάδι ξαναπλώθηκε και κρύο ολόγυρά της. Για λίγα δευτερόλεπτα ένιωσε ευτυχισμένη, ζέστη και λίγο φαγητό σαν να την περιμένει.
Αφηγητής 2: Μα κάτω δεν το έβαλε και τρίτο σπίρτο πάλι, μέσα απ’το σπιρτόκουτο δεν άργησε να βγάλει. Μπροστά της εμφανίστηκε κάτι ονειρεμένο! Δέντρο χριστουγεννιάτικο, πλούσια στολισμένο.
Αφηγητής 3: Τα σπίρτα άρχισε, λοιπόν, ν’ ανάβει διαρκώς, στο τέλος δεν της έμεινε κανένα... δυστυχώς. Όλα τα σπίρτα που άναψε γίνανε αστεράκια, στον ουρανό ανέβηκαν σαν λαμπερά κεράκια.
Αφηγητής 4: Ένα αστέρι φάνηκε να πέφτει από ψηλά.
Κοριτσάκι: Κάποιος πεθαίνει, μου’χε πει κάποτε η γιαγιά!
Αφηγητής 3: Και ξαφνικά εμφανίστηκε σαν λάμψη η γιαγιά της, και άπλετο φως και ζεστασιά ένιωσε στην καρδιά της.
Κοριτσάκι: Γιαγιούλα μου, γλυκιά γιαγιά, κάνει απόψε κρύο, μείνε μαζί μου, μη μου πεις και συ ψυχρό αντίο! Μείνε μαζί μου να μου πεις ένα απ΄τα παραμύθια, είσαι η μόνη, τώρα πια, που μ' αγαπάει στ' αλήθεια.
Γιαγιά: Μικρό μου, κοριτσάκι μου, τίποτα μη φοβάσαι, κοντά σου θα΄μαι σ’ αγαπώ αυτό να το θυμάσαι. Τα δακρυσμένα μάτια σου, θέλω να τα σκουπίσεις, μαζί μου θα ‘ρθεις και ξανά στο κρύο δεν θα γυρίσεις.
Αφηγητής 1: Έμοιαζε να χει κοιμηθεί στο ασπρισμένο χιόνι, το βράδυ της πρωτοχρονιάς δεν ήτανε πια μόνη. Την πήρε η γιαγιάκα της στον ουρανό ψηλά, και έτσι μαζί της από κει όλους εμάς κοιτά.
Μουσική-Αλλαγή
Αφηγητής 3: Ξημέρωμα πρωτοχρονιάς ο ήλιος ανατέλλει το νέο έτος ξεκινά κι είν΄ όλοι ευτυχισμένοι. Κάτι όμως τους απασχολεί και κάτι συζητούν. Ας κρυφακούσουμε, λοιπόν, τι έχουνε να πουν.
(Μπαίνουν περαστικοί)
Περαστικός 1 Χθες, όλοι μας στο σπίτι μας τρώγαμε αγαπημένοι, με γέλια δώρα κι αγκαλιές, νιώθαμε ευτυχισμένοι. Ήρθε η νέα η χρονιά κι όμως συνάνθρωποί μας να’χουν, δεν ευτυχήσανε, την τύχη την δική μας!
Περαστικός 2: Τι εννοείς, τι έμαθες, μήπως συνέβη κάτι; Όλο το βράδυ γλένταγα κι έτσι δεν έχω μάθει.
Περαστικός 3: Για το κορίτσι εννοεί, που σπίρτα είχ’ αγοράσει, το βρήκαν ξημερώματα να έχει ξεπαγιάσει.
Περαστικός 4: Το ξέρω, ντρέπομαι πολύ που το’διωξα απ’ εδώ, μα αλήθεια δεν περίμενα να μη βρει σπιτικό….
Περαστικός 5: Σε μια γωνία για ζεστασιά έψαξε μες στο χιόνι, μα ήταν το κρύο τσουχτερό και ένιωσε να παγώνει... Κανείς δεν το λυπήθηκε; Μα δεν το ‘δε κανένας;; Τόσοι περάσατε από εδώ, δεν λύγισε ούτε ένας;;;
Περαστικός 6: Μα είναι απίστευτο αυτό, μέσα στη γειτονιά μας, έτσι να "φύγει" ένα παιδί που ήταν σαν τα παιδιά μας! Δεν βρέθηκε ένας άνθρωπος, αγάπη να του δείξει και το ζεστό του σπιτικό, για κείνο να ανοίξει;
Περαστικός 7: Το κρύο ήτανε βαρύ, μ’άλλη ήταν η αιτία, το κοριτσάκι "έφυγε" απ΄ την αδιαφορία! Γι’ αυτό τις μέρες της χαράς, σκεφτείτε το λιγάκι, μήπως θα δείτε δίπλα σας και κάποιο κοριτσάκι...
ΠΗΓΗ! http://taniamanesi-kourou.blogspot.com/
Το σκετς για τις μικρές τάξεις.
Το κοριτσάκι με τα σπίρτα.
(διασκευή του παραμυθιού του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν )
Πρόσωπα: Αφηγητές, κοριτσάκι, γιαγιά, περαστικοί
Μουσική (μπαινοβγαίνουν οι περαστικοί με ψώνια στα χέρια τους καλοντυμένοι, χωρίς να δίνουν σημασία στο κοριτσάκι)
Αφηγητής 1: Παραμονή Πρωτοχρονιάς και το χιόνι ομόρφαινε την νύχτα.
Αφηγητής 2: Ένα κορίτσι μικρό ψάχνει να πουλήσει σπίρτα στους περαστικούς.
Κοριτσάκι: Σπίρτα, πάρτε καλά σπίρτα.
Περαστικός 1 : Που βρέθηκες, καλέ εσύ, μέσα σε κρύο τόσο;
Περαστικός 2: Φεύγω στο σπίτι βιαστικά, τρέχω να μην παγώσω!
Κοριτσάκι: Σταθείτε και πάρτε σπίρτα.
Περαστικός 3: Αχ! Κοίτα ένα κακόμοιρο! Πάρε τα χρήματα αυτά και στο σπίτι σου γύρνα, κοριτσάκι μου.
Κοριτσάκι: Κυρία, σας ευχαριστώ! Όμως στο σπίτι δεν γυρνώ.
Περαστικός 4: Ζητιάνους γέμισε η αγορά, αμάν πια δεν μπορούμε τα ψώνια μας, τα γιορτινά μόνοι μας να χαρούμε;
Κοριτσάκι: Δεν θα΄θελα με τους περαστικούς να μαλώνω. Θα ‘θελα μια ζεστή γωνιά, το κρύο πώς θα αντέξω;
.......
Αφηγητής 1: Μα κάτω δεν το έβαλε και ανάβει ένα σπίρτο. Μπροστά της εμφανίστηκε κάτι ονειρεμένο! Δέντρο χριστουγεννιάτικο, πλούσια στολισμένο.
Αφηγητής 2: Τα σπίρτα άρχισε, λοιπόν, ν’ ανάβει διαρκώς. Και όλα τα σπίρτα που άναψε γίνανε αστεράκια, στον ουρανό ανέβηκαν σαν λαμπερά κεράκια.
Αφηγητής 1: Και ξαφνικά εμφανίστηκε η γιαγιά της, και άπλετο φως και ζεστασιά ένιωσε στην καρδιά της.
Κοριτσάκι: Γιαγιούλα μου, γλυκιά γιαγιά, κάνει απόψε κρύο. Μείνε μαζί μου να μου πεις ένα απ΄τα παραμύθια. Είσαι η μόνη τώρα πια που μάγαπάει στάλήθεια.
Γιαγιά: Μικρό μου, κοριτσάκι μου, τίποτα μη φοβάσαι. Κοντά σου θα΄μαι. Σ’αγαπώ αυτό να το θυμάσαι. Τα δακρυσμένα μάτια σου, θέλω να τα σκουπίσεις, μαζί μου θα ‘ρθεις και ξανά στο κρύο δεν θα γυρίσεις.
Αφηγητής 1: Έμοιαζε να χει κοιμηθεί στο ασπρισμένο χιόνι, το βράδυ της πρωτοχρονιάς δεν ήτανε πια μόνη. Την πήρε η γιαγιάκα της στον ουρανό ψηλά.
......
Περαστικός 6: Μα είναι απίστευτο αυτό μέσα στη γειτονιά μας έτσι να "φύγει" ένα παιδί που ήταν σαν τα παιδιά μας! Δεν βρέθηκε ένας αγάπη να του δείξει και το ζεστό του σπιτικό για εκείνο να ανοίξει;
Περαστικός 7: Το κοριτσάκι "έφυγε" απ΄την αδιαφορία! Γι’αυτό, τις μέρες της χαράς, σκεφτείτε το λιγάκι, μήπως θα δείτε δίπλα σας και κάποιο κοριτσάκι...
Το σκετς για τις μικρές τάξεις. Λίγο πιο μεγάλο ! ...
Το κοριτσάκι με τα σπίρτα.
(διασκευή του παραμυθιού του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν )
Πρόσωπα: Αφηγητές, κοριτσάκι, γιαγιά, περαστικοί
Μουσική (μπαινοβγαίνουν οι περαστικοί με ψώνια στα χέρια τους καλοντυμένοι, χωρίς να δίνουν σημασία στο κοριτσάκι)
Αφηγητής 1: Παραμονή Πρωτοχρονιάς και το χιόνι ομόρφαινε την νύχτα.
Αφηγητής 2: Ένα κορίτσι μικρό ψάχνει να πουλήσει σπίρτα στους περαστικούς.
Κοριτσάκι: Σπίρτα, πάρτε καλά σπίρτα.
Περαστικός 1 : Που βρέθηκες, καλέ εσύ, μέσα σε κρύο τόσο;
Περαστικός 2: Φεύγω στο σπίτι βιαστικά, τρέχω να μην παγώσω!
Κοριτσάκι: Σταθείτε και πάρτε σπίρτα.
Περαστικός 3: Αχ! Κοίτα ένα κακόμοιρο! Πάρε τα χρήματα αυτά και στο σπίτι σου γύρνα, κοριτσάκι μου.
Κοριτσάκι: Κυρία, σας ευχαριστώ! Όμως στο σπίτι δεν γυρνώ.
Περαστικός 4: Ζητιάνους γέμισε η αγορά, αμάν πια δεν μπορούμε τα ψώνια μας, τα γιορτινά μόνοι μας να χαρούμε;
Κοριτσάκι: Δεν θα΄θελα με τους περαστικούς να μαλώνω. Θα ‘θελα μια ζεστή γωνιά, το κρύο πώς θα αντέξω;
Περαστικός 5: Τα σπίρτα μας τελείωσαν, δώσε μας δυο κουτιά. Ν’ ανάψουμε το τζάκι μας και δυο χρυσά κεριά. Να υποδεχτούμε όμορφα, το νέο μας το έτος.
Κοριτσάκι: Πάρτε και σας ευχαριστώ να έχετε υγεία. Μου μείνανε τόσα κουτιά κι ο κόσμος λιγοστεύει, πάρτε καλέ μου κύριε..
Περαστικός 6: Άσε μας βρε κορίτσι μου, μες στα τρεξίματά μας! Υπάρχει αλήθεια άνθρωπος μια τέτοια νύχτα μόνος;
Αφηγητής 1: Υπάρχει! Το κορίτσι αυτό, που μόνο του στο χιόνι, ελπίζει.
Μουσική-Αλλαγή
Αφηγητής 3: Η ώρα έτσι πέρναγε. Κάθισε αργά σε μια γωνιά. Τα δάχτυλά της πάγωναν… Μήπως τα σπίρτα αν άναβε τα χέρια να ζεστάνει;
Αφηγητής 4: Πήρε ένα σπίρτο και το άναψε. Μια σόμπα εμφανίστηκε μπροστά της. Άπλωσε τα χεράκια της να ζεσταθεί. Αλλά το σπίρτο έσβησε και η εικόνα χάθη…
Αφηγητής 1: Άναψε το επόμενο σπίρτο, κι ευθύς μπροστά της είδε μεγάλο, γιορτινό τραπέζι. Το κοριτσάκι άπλωσε τα χέρια για να φάει.
Αφηγητής 3: Κι αυτή η εικόνα, με το που έσβησε το σπίρτο χάθηκε. Απλώθηκε κρύο ολόγυρά της. Για λίγα δευτερόλεπτα, μόνον, ένιωσε ευτυχισμένη.
Αφηγητής 2: Και τρίτο σπίρτο άναψε και μπροστά της εμφανίστηκε δέντρο χριστουγεννιάτικο, ονειρεμένο.
Κοριτσάκι: Τι βλέπουν τα ματάκια μου; Μα πόση ομορφιά! Μπάλες χριστουγεννιάτικες, πολύχρωμα στολίδια και χίλια δυο παιχνίδια!
Αφηγητής 3: Τα σπίρτα άρχισε ν’ ανάβει διαρκώς, στο τέλος δεν της έμεινε κανένα...
Αφηγητής 4: Ώσπου ένα αστέρι φάνηκε να πέφτει από ψηλά.
Κοριτσάκι: Κάποιος πεθαίνει μου’χε πει κάποτε η γιαγιά!
Αφηγητής 3: Και ξαφνικά εμφανίστηκε η γιαγιά της, και άπλετο φως και ζεστασιά ένιωσε στην καρδιά της.
Κοριτσάκι: Γιαγιούλα μου, γλυκιά γιαγιά, κάνει απόψε κρύο. Μείνε μαζί μου να μου πεις ένα απ΄τα παραμύθια. Είσαι η μόνη τώρα πια που μάγαπάει στάλήθεια.
Γιαγιά: Μικρό μου, κοριτσάκι μου, τίποτα μη φοβάσαι. Κοντά σου θα΄μαι. Σ’αγαπώ αυτό να το θυμάσαι. Τα δακρυσμένα μάτια σου, θέλω να τα σκουπίσεις, μαζί μου θα ‘ρθεις και ξανά στο κρύο δεν θα γυρίσεις.
Αφηγητής 1: Έμοιαζε να χει κοιμηθεί στο ασπρισμένο χιόνι, το βράδυ της πρωτοχρονιάς δεν ήτανε πια μόνη. Την πήρε η γιαγιάκα της στον ουρανό ψηλά.
Μουσική-Αλλαγή
Αφηγητής 3: Ξημέρωμα πρωτοχρονιάς, το νέο έτος ξεκινά κι είν΄ όλοι ευτυχισμένοι. Κάτι όμως συζητούν. Να δούμε τι έχουνε να πουν.
(Μπαίνουν περαστικοί)
Περαστικός 1 Χθες, στο σπίτι μας τρώγαμε αγαπημένοι,νιώθαμε ευτυχισμένοι. Ήρθε η νέα η χρονιά κι όμως συνάνθρωποί μας δεν είχανε την τύχη την δική μας!
Περαστικός 2: Τι εννοείς; Εγώ δεν έχω μάθει κάτι.
Περαστικός 3: Για το κορίτσι εννοεί που σπίρτα είχε πουλήσει.
Περαστικός 4: Ντρέπομαι πολύ που το’ διωξα.
Περαστικός 5: Σε μια γωνία για ζεστασιά έψαξε μες στο χιόνι. Κανείς δεν το λυπήθηκε; Τόσοι περάσανε από εδώ, δεν λύγισε ούτε ένας;
Περαστικός 6: Μα είναι απίστευτο αυτό μέσα στη γειτονιά μας έτσι να "φύγει" ένα παιδί που ήταν σαν τα παιδιά μας! Δεν βρέθηκε ένας αγάπη να του δείξει και το ζεστό του σπιτικό για εκείνο να ανοίξει;
Περαστικός 7: Το κοριτσάκι "έφυγε" απ΄την αδιαφορία! Γι’αυτό, τις μέρες της χαράς, σκεφτείτε το λιγάκι, μήπως θα δείτε δίπλα σας και κάποιο κοριτσάκι...
Ζωγραφιές για τα Χριστούγεννα...
