Μάθημα 21ο
βιβλίο μαθητή
http://ebooks.edu.gr/ebooks/v/html/8547/2166/Mousiki_B-Dimotikou_html-empl/index21_1.html
(1ο ακουστικό - ξένη μουσική με παιδική χορωδία, 2ο κουρου - κούρου Αφρικής, 3ο ξένη μουσική με παιδική χορωδία, 4ο περιστεράκι πέταξε Χορωδία Αγίου Ευθυμίου, παιδική - αγοριών,
ΠΕΡΙΣΤΕΡΑΚΙ
Δημοτικό τραγούδι-- Κάλαντα Μαρτίου
Περιστεράκι πέταξε, ηύρε πύργο κι έκατσε και χαμοκελάηδησε, Μάρτη(2) μου, καλέ. Μάρτη(2) μου, καλέ και, Φλεβάρη, φοβερέ κι αν χιονίσεις κι αν φλεβίσεις, πάλι Άνοιξη θ' ανθίσεις. Μάρτη,(2) βροχερέ και Απρίλη δροσερέ, τα πουλάκια κελαηδούν, τα δενδράκια φύλλ' ανθούν.(2) Τα πουλάκια αβγά γεννούν κι αρχινούν να τα κλωσσούν.
και αυτό το βίντεο:
Περιστεράκι α' τάξη, 2011, κάλαντα Μάρτη
https://www.youtube.com/watch?v=_GOHbAzqHss
φωτόδεντρο -σταυρόλεξο : http://photodentro.edu.gr/v/item/ds/8521/10739,
2ο όλοι πάνε για τον Χριστό - Σαμίου,
Όλοι πάνε στην Εκλησά
Όλοι πάνε, για το Χριστό, όλοι πάνε στην εκκλησά
για το Χριστόν Ανέστη και στον καλό το Λόγο.
Και μένα στέλνουν στο γιαλό καράβια να φυλάξω.
Βλέπω καράβια νά ’ρχονται, βαρκούλες ν’ αρμενίζουν.
Το μαντιλάκι μ’ έβγαλα και διανεμό τους κάνω.
Καράβια μ’ ’ράχτε κι ως εδώ, κάτι θα σας ρωτήσω.
Αυτόν τον νιο που πιάσατε να μη τον τυραννάτε.
Κι αν είναι για ξαγόρασμα θέλω ν-τον ξαγοράσω.
Χίλια φλωριά ’ν’ τα χέρια του -χίλια φλωριά ’ν’ τα πόδια
το λυγερό του το κορμί, ξαγορασμό δεν έχει.
3ο Σήμερα μαύρα μου μάτια,
Σήμερα Χριστός Ανέστη
Σήμερα μαύρα μου μάτια, σήμερα Χριστός Ανέστη
σήμερα Χριστός Ανέστη και στους ουρανούς ευρέθη.
Σήμερα μαύρα μου μάτια, σήμερα τα παλικάρια
σήμερα τα παλικάρια στέκονται σαν τα λιοντάρια.
Σήμερα μαύρα μου μάτια, σήμερα και τα κορίτσια
σήμερα και τα κορίτσια στέκονται σαν κυπαρίσσια.
Σήμερα μαύρα μου μάτια, σήμερα κι οι παντρεμένες
σήμερα κι οι παντρεμένες είναι λαμπροφορεμένες.
Σήμερα μαύρα μου μάτια, σήμερα και οι παπάδες
σήμερα και οι παπάδες λειτουργούν σα δεσποτάδες.
4ο πού είσαι Λάζαρε - με ροκάνες, 5ο Ξύπνα Λάζαρε, 6ο Χελιδόνι πέταξε, 8ο πάνω στην κούνια κάτσανε)
Πάνω στην κούνια κάτσανε
Πάνω στην κούνια κάτσανε,
τζίγκι, τζιγκιτζέλα, τζίγκι, τζιγκιτζό
τέσσερα μαύρα μάτια
ρομ πομ πομ, καλέ ρομ πομ πομ.
Tέσσερα φρύδια σα σπαθιά
τζίγκι, τζιγκιτζέλα, τζίγκι τζιγκιτζό
και δυο κορμιά ριγάτα
ρομ πομ πομ, καλέ ρομ πομ πομ.
Σίδερο είναι το σχοινί, καργένιο το σανίδι
και τα κορίτσια που κουνώ είναι καθάριο ασήμι.
Τα Χελιδόνια ήρθαν, τα αυγά τους, οι νεοσσοί, το ταϊσμά τους
βιβλίο εργασιών http://www.pi-schools.gr/books/dimotiko/mousiki_b/ergas_1_60.pdf
Charlie Chaplin - The Kid - Fight Scene
https://www.youtube.com/watch?v=Z7-QdoofMq8&t=3s
The Pink Panther in "Pink, Plunk, Plink"
https://www.youtube.com/watch?v=xiA6qe5S2wU&list=PLXeOsoiHhdrBYmJvEfO3MJLwHgyKvOfnB
Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον
και του απ’ αιώνος μυστηρίου η φανέρωσις
ο Υιός του Θεού, Υιός της Παρθένου γίνεται
και Γαβριήλ την χάριν ευαγγελίζεται
Διό και ημείς συν αυτώ τη Θεοτόκω βοήσωμεν,
Χαίρε Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά Σου.
Κοντάκιον
Τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα νικητήρια,
ως λυτρωθείσα των δεινών ευχαριστήρια
αναγράφω Σοι η Πόλις σου, Θεοτόκε.
Αλλ’ ως έχουσα το κράτος απροσμάχητον
εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον,
ίνα κράζω σοι «Χαίρε, Νύμφη Ανύμφευτε.»
Σαράντα παλληκάρια από τη Λε-, από τη Λεβαδειά
(πάνε για να πατήσουνε την Τροπό-, μωρ’ την Τροπολιτσά.)(2)
Στο δρόμο όπου πηγαίνανε
γέροντα, μωρ’ γέροντα απαντούν.
- Ώρα καλή σου γέρο.
- Καλώς τα, καλώς τα, τα παιδιά.
Πού πάτε παλληκάρια, πού πάτε, ωρέ παιδιά.
- Πάμε για να πατήσουμε την Τροπολιτσά.(2)
-Έλα μαζύ μας γέρο, έλα για ο-, έλα για ορμηνειά.
- Δεν ημπορώ, παιδιά μου, γιατί εγέ-, γιατί εγέρασα.
Μόν' πάρτε τον υγυιό μου, τον μικρό-, μωρ’ τον μικρότερο,
πόχει λαγού ποδάρια κι έχει αετού, κι έχει αετού μάτια.
Μάνα μου, τα, μάνα μου, τα κλεφτόπουλα,(2)
τρώνε και τραγουδάνε, άιντε, πίνουν και γλεντάνε.(2)
Μα, ένα μικρό, μα, ένα μικρό κλεφτόπουλο,(2)
δεν τρώει, δεν τραγουδάει, βάι, δεν πίνει, δεν γλεντάει.(2)
Μόν’ τ’ άρματα, μόν’ τ’ άρματά του κοίταζε,(2)
του ντουφεκιού του λέει «γεια σου, Κίτσο μου, λεβέντη.(2)
»Ντουφέκι μου, ντουφέκι μου, περήφανο(2)
σπαθί ξεγυμνωμένο, μια χαρά ‘σουν το καημένο.(2)
απ’ του εχθρού τα χέρια κι απ’ των Τούρκων τα μαχαίρια.»(2)
ΛΕΦΤΕΡΙΑ (ΠΗΔΑ Η ΦΩΤΙΑ)
Έχε γεια, καημένε κόσμε,
έχε γεια, γλυκειά ζωή(2)
και συ, δύστυχη πατρίδα,
έχε γεια παντοτεινή.(2)
ΕΠΩΔΟΣ:
Έχετε γεια, βρυσούλες, λόγγοι,
βουνά ραχούλες.(2)
Στη στεριά δε ζει το ψάρι,
ούτ’ ανθός στην αμμουδιά(2)
κι οι Σουλιώτισσες δεν ζούνε,
δίχως την ελευθεριά.(2)
Οι Σουλιώτισσες δε 'μαθαν
για να ζούνε μοναχά,(2)
ξέρουνε και να πεθαίνουν,
να μη στέργουν στη σκλαβιά.(2)
Σαν να παν σε πανηγύρι,
σ’ ανθισμένη πασχαλιά,(2)
μεσ’ στον Άδη κατεβαίνουν,
με τραγούδια, με χαρά.(2)
Μαύρη, μωρέ, πικρή είν’ η ζωή που κάνουμε.(2)
Εμείς οι μαύροι κλέφτες, εμείς οι μαύροι κλέφτες.(2)
Όλη, μωρέ, όλη μερούλα πόλεμο, (2)
όλη μερούλα πόλεμο, το βράδυ καραούλι.(2)
Με φό-, μωρέ, με φόβο τρώμε το ψωμί,(2)
με φόβο τρώμε το ψωμί, με φόβο περπατάμε.(2)
Ποτέ, μωρέ, ποτέ μας δεν αλλάζουμε,(2)
ποτέ μας δεν αλλάζουμε και δεν ασπροφορούμε.(2)
Κοντά, μωρέ, κοντά στα ξημερώματα(2)
κοντά στα ξημερώματα, γυρίζω να πλαγιάσω.(2)
Το χέ-, μωρέ, το χέρι μου προσκέφαλο,(2)
το χέρι μου προσκέφαλο και το σπαθί μου στρώμα.(2)
Και το, μωρέ, και το ντουφέκι μου αγκαλιά,(2)
και το ντουφέκι μου αγκαλιά σαν το παιδί η μάννα.(2)
Τρα, λα, λα…
Ως πότε παλληκάρια θα ζούμε στα στενά,
μονάχοι σαν λιοντάρια στις ράχες στα βουνά.(2)
ΡΕΦΡΑΙΝ:
Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
(παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή.)(2)
Τρα, λα, λα…
Σπηλιές να κατοικούμε, να βλέπουμε κλαδιά,
να φεύγουμ’ απ’ τον κόσμο για την πικρή σκλαβιά.(2)
Τρα, λα, λα….
Να χάνουμε αδέλφια, πατρίδα και γονείς,
τους φίλους, τα παιδιά μας κι όλους τους συγγενείς.(2)
Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει,
λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί κι η μάνα το ζηλεύει.
Τα μάτια η πείνα εμαύρισε, στα μάτια η μάνα μνέει.
στέκει ο Σουλιώτης, ο καλός, παράμερα και κλαίει:
«Έρμο τουφέκι, σκοτεινό, τι σ’ έχω ‘γω στο χέρι;
Όπου ‘συ μου ‘γινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει.»(2)
Άκρα…ζηλεύει.
Στα Τρίκορφα μες στην κορφή,
Κολοκοτρώνης πολεμεί,
μες στα Τρίκορφα στην ράχη
πάει το αίμα σαν αυλάκι.
Κολοκοτρώνης φώναξε,
κι όλος ο κόσμος τρόμαξε,
του Νικηταρά φωνάζει,
και τους Τούρκους όλους σκιάζει.
Πού ‘σαι, μωρέ Νικηταρά,
πού ‘χουν τα πόδια σου φτερά,
μες στους κάμπους πως κοιμάσαι,
και τους Τούρκους δε φοβάσαι.
Πιάνεις τους Τούρκους ζωντανούς,
σαν τα ζαγάρια τους λαγούς,
γιέμ’ τους πιάνεις και τους δένεις,
στην Τροπολιτσά τους στέλνεις.
Είσαι το φλάμπουρο πούχει μεράκι του
την έννοια της ελευθεριάς,
σ’ έχει ο Κολοκοτρώνης μπαϊράκι του
κι ο καπετάνιος Ζαχαριάς.
ΕΠΩΔΟΣ :
Άσπρη, γαλάζια, σωστή ζωγραφιά,
σαν τ’ ουρανού το χρώμα,
(ξέρεις στ’ αλήθεια να κάνεις θεριά
και τους δειλούς ακόμα.)(2)
Τι πατριώτες και τι πατριώτισσες
θύματα πέσανε σωρό,
για μια σημαία ‘σέρναν οι Σουλιώτισσες
τον τελευταίο τους χορό.
Δέσπω, Σουλιώτισσα, που αντιστάθηκες στις μαύρες σκέψεις του Αλή,
για μια σημαία τότ’ ανατινάχτηκες
κι ούτε το σκέφτηκες πολύ.
Δ. Σολωμού
Στων Ψαρρών την ολόμαυρη ράχη
περπατώντας η δόξα μονάχη,
μελετά τα λαμπρά παλληκάρια
και στην κόμη στεφάνι φορεί,
(γινομένο από λίγα χορτάρια
πούχαν μείνει στην έρημη γη.)(2)
Ένα τραγούδι ν’ ακουστεί,
το τραγούδι του βορριά στην λεβεντιά,
που 'χει για λύρα και βιολιά,
τα τουφέκια, τα βόλια, την φωτιά.
Του Καραϊσκάκη, τα θεριά, στους ώμους,
στο Κερατσίνι μια φορά,
απ’ τα ταμπούρια τα υγρά, τον ήλιο,
σήκωναν ν’ ανεβεί ψηλά.
Ένα τραγούδι…φωτιά.
Του Καραϊσκάκη, τα θεριά, ορμούσαν,
χύνονταν μέσα στην φωτιά
και μεσ’ στα χέρια, τα τραχειά, μετρούσαν
χούφτα την χούφτα λευτεριά.
Ένα τραγούδι ν’ ακουστεί,
που το λέει η λευτεριά στην λεβεντιά
(και στ’ Αη Νικόλα την αυλή,
στο Κερατσίνι αρχίζει γιορτή.(2)
Στ.:Δ. Ζυγουρα - Μ.:Ι.Μιχοπούλου
Σε σας,
που για τη λευτεριά και την τιμή
με του Χριστού την πίστη στην ψυχή
για την πατρίδα αγωνιστήκατε(2)
Σε σας,
που του θανάτου την αψηφισιά
και τη μεγαλοσύνη της καρδιάς
κληρονομιά σε μας αφήσατε(2)
Σε σένα Σουλιώτισσα, μάννα γενναία,
Ηπειρώτισσα, καπετάνισσα,
σε σε Μακεδόνισσα, Θρακιώτισσα κόρη
κι αδελφή Ψαριανή λεβέντισσα…
Που χάρισες συ στον αγώνα
αδάμαστα τα κλεφτόπουλα
και ναυμάχους φοβέρα στα πέλαγα
διαλεχτά Ελληνόπουλα.
Και σε σένα που είδες να σβήνουν
οι ελπίδες και τα χρυσόνειρα,
Μικρασιάτισσα, Μεσολογγίτισσα,
της θυσίας αρχόντισσα.
Και σε σένα μικρή Κυπριοπούλα,
που ακόμα προσμένεις και ζητάς,
αναστάσιμα και γλυκοτόνιστα
ν’ ακουστούν νικητήρια.
Σε σας,
που για …αγωνιστήκατε(2)
Σε σας,
γυναίκες Ελληνίδες, η καρδιά μ’ ευγνωμοσύνης δάφνη και μυρτιά
ξανά με σέβας υποκλίνεται.(2)
Σε σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου